Dochter en ik raakten gisteren verzeild in een grand café in Leeuwarden. De Walrus is een prachtig pand en als je binnenkomt voel je je direct thuis. Trap hier, trapje daar. Dikke gordijnen, grote ramen. Hoge en lage tafels en het toilet in de kelder. Dat laatste was ook de reden om er een tussenstop te maken want met een volle blaas naar huis rijden is geen pretje.
Dochter zoekt een plekje terwijl ik afdaal naar de toiletten. Voor mij een mevrouw en een jongetje. Blijkbaar moet Jesper ook zijn blaas legen maar daar heeft ie niet zoveel zin in. Hij hangt aan de trapleuning en brult dat ie niet gaat plassen. Ondertussen sta ik me af te vragen of dit nog erg lang gaat duren want ik wil toch wel graag gaan doen waarvoor ik halverwege die trap sta.
“Jesper je weet dat je even moet plassen want anders wordt je broek nat en dat willen we toch niet ? Kom nu maar even jongen.” Stampend loopt het ventje de trap af en ik hoop en bid dat er tenminste 2 toiletten om de hoek zullen zijn want anders voorzie ik grote problemen met natte broeken en dan bedoel ik niet die van Jesper.
Ik heb geluk. Er zijn er wel 3 dus ik schiet de eerste de beste in terwijl moeder en Jesper bij de wasbak staan. Jesper mag namelijk kiezen welk toilet ie wil gaan gebruiken. Ha denk ik deze in elk geval niet terwijl ik de deur op slot draai. Uiteindelijk valt de keuze op het toilet naast me en Jesper denkt er snel van af te zijn door zijn broek te laten zakken en hup op de bril.
Maar dat mag niet. Eerst moet de bril ontsmet worden. Ik hoor geritsel en zie voor me dat de antibacteriële poetsdoeken uit de verpakking worden getrokken. Jesper vindt daar het zijne van en draait de kraan open bij de wasbak. Hij is niet van het halve werk en het water spettert alle kanten op. Tenminste dat maak ik op uit wat ik hoor.
“Jesper lieverd wil je de kraan dichtdoen ? We moeten zuinig doen met water toch ? Maar ik wil mijn handen wassen. Dat doen we na het plassen lieverd ; toe doe de kraan dicht. NEE ! Wil je nu de kraan dichtdoen schat ? NEE ! nou dan doet mamma het voor deze keer maar de volgende keer …. IK GA NIET PLASSEN ! Jawel kom op … NEE IK GA NIET PLASSEN ! IK WIL EEN PANNENKOEK !
Terwijl ik mijn kleding fatsoeneer volg ik de onderhandelingen tussen moeder en zoon en denk over hoe ik dit vroeger opgelost had. Ten eerste had ik geen doekjes om de toiletbril te poetsen. Dat die 3 van ons dat overleeft hebben … (misschien had deze mevrouw hele goede reden om te poetsen hoor !) En die kraan hadden ze dicht gedaan. En wel direct. Punt. Ze mochten best hun mening hebben maar ik was de baas. Gewoon even luisteren. Er waren momenten dat we samen een beslissing namen maar over het algemeen moesten ze in dit soort situaties gewoon even doen wat ik zei.
Ik was mijn handen en hoop dat ik niet uitglij over de natte vloer (dat spetteren klopte dus). Jesper zit inmiddels en hij weet niet of ie de deur nu open of dicht wil. Mamma herhaalt de handeling op zijn minst 5 keer voordat het menneke mededeelt dat ie helemaal niet hoeft te plassen. Ik ben klaar en ga het hogerop zoeken. Eens kijken of ik dochterlief kan vinden en of ze al wat besteld heeft.
We zitten bij het raam en ik zie na een poosje mamma en Jesper de zaak verlaten. Jesper krijgt een helmpje op en wordt vastgesnoerd in een bakfiets …. Ik hoop dat het klopte dat ie echt niet hoefde te plassen want anders voorzie ik een hoop gezeik met mamma.