Vroeger woonden we in een huis waarbij we gebruik moesten maken van een gezamenlijke brandgang. Ook in het blok een duivenmelker die elk weekend aan de deur kwam om aan mijn moeder mede te delen dat wij onze mond moesten houden buiten. Geen vraag, een opdracht.
Ook “beheerde” deze meneer de al eerder genoemde gang en werden wij als kinderen geacht niet te vaak langs te lopen. Dat gaf veel te veel lawaai. Dagenlang stond ie daar om het onkruid te verwijderen tussen de tegels. En ons in de gaten te houden.
Aan dat verhaal moet ik regelmatig denken in deze zomerperiode. Achter ons woont een leuk stel met 3 kinderen. De jongens zijn fanatieke voetballers en regelmatig vliegt er een bal over de schutting. Ze hebben een hele verzameling maar als een supermooie bal bij ons beland is komen ze hem halen.
Dan staan er 2 van die kereltjes timide op de stoep en weet ik al hoe laat het is. Ik vind het helemaal niet erg dat we even wat ballen terug moeten gooien. Het zijn kinderen en die moeten gewoon lekker spelen toch ? Je zal zo’n zuurpruim zijn als onze buurman toen. Man dan heb je toch geen leven !
Mijn moeder was er trouwens op een gegeven moment zo zat van dat ze ze buurman een lel verkocht toen ie de brandgang wederom blokkeerde. 😂