Er is 1 ding waar ik me altijd zorgen over maak en dat is eten. Voordat mensen denken dat we hier regelmatig niks op tafel hebben, dat is niet zo ! We eten echt elke dag gewoon hoor.
Maar ik word rustig van een noodvoorraad. Want stel dat … Elke dag voelt de maaltijd planning als een 5 kg ballast op mijn rug. Zodra ik weet wat ik in de pannen ga gooien en die boodschappen binnen heb is het over.
En sinds Jan overleden is is dat gevoel alleen maar sterker geworden. Ik ben nu in mijn eentje verantwoordelijk voor onze 3 musketiers. Nu kunnen die zich inmiddels bijna zelf redden maar toch ..
Ik ga maar eens op marktplaats kijken naar een weckketel. Daar heb ik het al heel lang over en ik denk dat ik het toch maar eens moet proberen. Of kan ik beter een afspraak inplannen bij de GGZ ?