Er was eens een land …

Ooit was er een land, grenzend aan de Noordzee, waar mensen gelukkig waren. De meeste mensen waren niet rijk en dat wilden ze ook helemaal niet.

Gewoon een baan met een salaris groot genoeg om 1 keer per jaar op vakantie te gaan. Een Opel Kadett op de oprit, een bbq in de tuin. De was op de lijn en als de boeren hun mest uit gingen rijden even niet.

Niemand vond het vreemd als alleen de man buiten de deur werkte en de vrouw thuis bleef om voor de kinderen te zorgen. Het was niet gek om onder het genot van een biertje een sigaretje te roken.

De kinderen speelden buiten. Tot de nek in de drek. En je moest naar huis als de straatverlichting aanging. Men fietste s nachts na een feestje zonder problemen 8 km naar huis over landwegen.

Men sprong even bij als de buren hulp nodig hadden. S avonds was het tijd voor een ouderwetse maaltijd. Aardappelen, groente en vlees. En yoghurt of vla na. Als je geluk had kreeg je op zondag saromapudding.

In dat land was er wel een regering natuurlijk. En die namen soms ook niet echt populaire maatregelen. Maar als er iets gebeurd was wat niet door de beugel kon, dan trad die bewindspersoon af. Liegen was een doodzonde.

Vrouwen lagen 10 dagen in het ziekenhuis na een keizersnee en opa en oma gingen rond hun 70ste naar het bejaardenhuis. Daar genoten ze van de verzorging en het gezelschap van mensen van hun leeftijd.

Men betaalde nog omgerekend geen 10 euro per maand aan het ziekenfonds en als je naar de apotheek ging waren de medicijnen er gewoon ! De huisarts was er 5 dagen in de week en ook de leraren op school waren er gewoon altijd.

Kinderen schreven zich in de de woningbouwvereniging en hoefden niet jaren te wachten voordat ze aan de beurt waren.

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Er was eens een land waar geluk heel gewoon was …

Nederland wat is er toch met je gebeurd ?