Ik was even stil. Druk met werken (en dat is echt wel even wennen) maar ook alle ellende in de wereld zorgde ervoor dat ik even geen idee had wat te schrijven. Zoveel mensen die het leven laten aan het front, burgers die sneuvelen. Het lijk wel of de wereld in brand staat.
En nee dit is niet nieuw. Maar de manier waarop we ermee omgaan wel. Jaren geleden zou er over de heg over gesproken worden. “ze motten die Palestijnen aanpakken”. “Maar Israël is ook niet best bezig”. En vervolgens ging het over het weer, de buurtbingo en zij van nummer 24.
Meningen werden gerespecteerd alhoewel het best gebeurde dat de ene buurman de andere tijdens het koffie drinken met de echtgenote voor gek verklaarde want die had me toch een mening …. Tegenwoordig is social media onze heg. En we hebben niet 2 buren. We hebben er wel 100. En die hebben allemaal een mening.
Tot zover gaat het allemaal nog prima. Maar dan … Meningen worden verkondigd op een toon die geen tegenspraak duldt. En als je er wel een andere op nahoudt en die valt in verkeerde aarde … Dan zijn soms de gevolgen niet te overzien. Ik heb gezien dat werkgevers werden gemaild, privé foto’s werden gedeeld en adresgegevens verspreid.
Niet iedereen is zo maar er is een groep die geen grenzen kent. Dit alles maakt dat ik me er niet over uit laat wat ik ervan vind. Behalve dat ik vind dat al dat bloedvergieten aan alle kanten van welk front dan ook me verdrietig maakt. En ik God op mijn blote knieën dank dat ik weet dat mijn kinderen niet eregsn hoeven te vechten.
Ik ga nu dus weer even mijn kop in het zand steken of wil iemand het nog hebben over haar van nr 24 ?