Kleuren

Ik ben net thuis uit een late dienst en ik denk dat ik alle kleuren heb gezien vanavond. De heldere kleuren, de warme tinten en de zwarte randen van mijn beroep. En met dat laatste worstel ik wel. Natuurlijk weet ik dat het allemaal mensen van de dag zijn en het overlijden van bewoners waar ik voor mag zorgen hoort bij mijn baan.

Ik kan een hand vasthouden, een knuffel geven. Ik kan mijn best doen om dat laatste stukje mee te lopen totdat ze me niet meer nodig hebben. Dat vind ik een waardevol deel van ons werk. Maar wat is het soms hartverscheurend. Waarom moet bij sommige mensen leven zo erg lijden worden voordat ze mogen gaan?

Gelukkig mag ik deel zijn van een prachtig team met geweldige collega’s en kan ik bij iedereen terecht met mijn vragen. Kan ik mijn hart uitstorten want sommige dingen snappen alleen de mensen die meemaken wat ik meemaak.

Die zwarte randen zorgen er wel voor dat die andere kleuren ook tot hun recht komen en ze hebben dus zeker nut maar echt ….. Mijn hart huilt ….