Don’t worry , be happy ! Hoe dan ? Ik dacht vanavond vroeg naar bed te gaan en lekker naar dromenland te vertrekken. Maar na 5 minuten begonnen die groene hersentappers zich te roeren. En werd ik boos. Boos op de wereld, boos op mezelf.
Vanmorgen had ik het al toen ik aan het bij lezen was op social media. Elkaar afkraken, egoïstisch alleen aan zichzelf denken. Bij sommige mensen is het meer nooit vol dacht ik. En toen vroeg ik me af of dat ook zo is bij mij ….
En ja ik wil meer water in mijn meer. Ik werk me de pleuris, ik studeer en probeer de boel een beetje op de rail te houden zodat hij, daarboven op die wolk, denkt “Henri het kon minder”. Rekenen hoeveel km je nog kan rijden voor je weer kan tanken, kijken of je het weer gaat redden met je saldo.
Ik denk aan het feit dat een gordijnenrail moet vervangen, er moet een nieuwe lamp in de keuken, de vitrage boven is stuk. Buiten zal volgend jaar toch de schutting moeten worden vervangen, de tuin voor moet worden opgeknapt. Ik maak in mijn hoofd een rekensom maar geef het halverwege op.
Ik ben dus net zo egoïstisch als mensen die klagen over hun vakantie van 3 weken. Hun meer is alleen groter. Omdat ze in de afgelopen jaren hebben kunnen graven en hebben kunnen uitbreiden met behulp van een schep of een kraan.
Wij stonden te graven met een theelepel maar we deden het wel samen. We deden ons best om ook te upgraden naar een fatsoenlijke schep (en we hadden de steel al) en toen ging Jan dood. En nu sta ik weer in een droge bedding te wachten op een stortbui maar tot dusver trekken de buien om me heen.
En ik heb even een periode dat ik wil vloeken en mopperen en krijsen. Morgen is het weer beter en anders overmorgen wel (of volgende week). Don’t worry, be happy.