Nu iedereen weer een beetje zijn of haar eigen spoor volgt besef ik me dat ik “iets voor mezelf” moet gaan doen. Anders word ik de zeurende zure moeder die ik niemand toewens.
Naast een baan zoeken (waarover later meer) denk ik dat ik mijn trouwe vriend maar weer eens vaker van stal moet halen. Misschien lid worden van een fotoclub, een cursus doen en meer plaatjes op mijn blog.
Deze foto kan natuurlijk veel beter. Ik ben alleen even vergeten hoe. Wat ik nog wel weet is dat echt fotograferen voor mij hetzelfde is als vissen voor sommige mensen.
Ik word er helemaal zen van …. En als er iemand zenmomenten nodig heeft … Dan ben ik dat wel. 🙂
Mocht canon in het kader van “red de treurende weduwe” een canon 90D overhebben …. call me ! 😂