word je wakker en weet je al dat het je dag niet gaat worden. Vandaag is zo’n dag. Ik heb er geen zin in. Ik ben het zat. Alles. Meestal ben ik best positief ingesteld maar vandaag even niet. Ik ben onrustig, wil van alles en ook weer niet. Ik zwelg een beetje in zelfmedelijden en vind het maar zwak dat ik het doe.
Deze dagen horen erbij, ik weet er alles van. Na anderhalf jaar zonder Jan ken ik ze van binnen en van buiten. Er zijn gelukkig meer zonnige dagen dan deze die aanvoelen als zwaar bewolkt. En ze gaan voorbij. Ze duren alleen 2 keer zo lang.
Gelukkig is het bijna oktober. Ik kijk uit naar een ander leven met een baan en bijpassend inkomen. Misschien moet ik me daar vandaag maar aan vasthouden. Ooit wordt het beter ….