Dochter en ik overleggen wat we moeten eten vandaag. Ik hoop dat zij een briljant idee heeft, dan hoef ik er niet over na te denken.
Lasagne zegt ze en daar kan ik goed mee leven. Zodra ze vertrokken is richting werk maak ik een lijstje. Wat moet ik halen en waar is de ovenschaal ? Ik vind hem in het pannenkastje. En ik realiseer me het elke keer weer als ik hem wil gebruiken. Hij is te groot. Het is een 5 persoons.
In gedachten ga ik terug naar de tijd dat we een volle tafel hadden. Mooie tijden waarvan je je vaak later pas realiseert hoe speciaal dat eigenlijk was. Wat is er toch veel veranderd in anderhalf jaar. Tegenwoordig met zijn 2en aan tafel door de week en in het weekend is het maar afwachten wie er is.
Ik denk dat ik zo maar even naar de action fiets om een andere ovenschaal te halen. Deze mag in de kast in de bijkeuken. Totdat ik denk dat ie wel helemaal weg mag.