Wakker. Te vroeg omdat ik weet dat de jongste vroeg weg moet en ik het maar niet los kan laten ; dat zorgen. En plots vliegt de paniek me naar de keel.
De energierekening, de kosten van de boodschappen, de toekomst. Op zoek naar een lichtpuntje maar ik zie hem niet. Als ik 1 wens mocht doen, dan zou ik gewoon even een jaar terug willen. Voor even maar ….
Het wordt vast beter, goed hoeft niet eens. Maar deze morgen, op de kortste dag van het jaar, moet ik wel heel erg mijn best doen om te vertrouwen op wat komt.
Ik weet niks te zeggen…..dus dat….
Gewoon een dikke knuffel