Gisteravond buiten op de bank met een boek en kop koffie. Je voelt aan alles dat de zomer bezig is met de afronding en de herfst staat te trappelen om te beginnen. Je hoort weer de eikels vallen op de auto’s aan de overkant, de eerste onrijpe kastanjes liggen op de stoep in hun nog felgroene stekelige verpakking.
De zomer gaat er wel uit met een knaller. Een officiële hittegolf in september. Twintig jaar geleden was het een mistige 8 september. Het was een kleine wereld. De enige reden waarom ik dat onthouden heb is omdat toen onze middelste geboren is. De temperatuur van dit jaar op die datum was vergelijkbaar met 8 augustus 2004 toen onze jongste ter wereld kwam. 32 graden.
Ik kijk wel uit naar de herfst moet ik zeggen. Er gebeurt iets in dat seizoen. De bladeren verkleuren, de bomen worden langzaam kaal. Ik hou van de wind en de regen (oké ik hou meer van de wind) , vroeger donker. Kaarsen aan, dekentje, haakwerkje. Er ligt ook nog een stapel boeken die ik nog wil lezen. Super truttig maar voor mij de ultieme avond. Waarschijnlijk worden de komende herfstavonden ook studieavonden maar ook daar heb ik zin in.
Nog een paar dagen zomerse hitte en dan zwaaien we toch de zomer van 2023 langzaam uit. Benieuwd of het politiek gezien een hete herfst gaat worden ….