D-day

Vandaag gaan de jongens op reis. En dat gaat me een avontuur worden! Zo gegund! Maar man wat een chaos. Overal staat en ligt wat. Beide knuppels hebben hun vrachtauto leeg moeten maken en dat bevindt zich nu in mijn gang en woonkamer.

Er staan 2, nog lege, koffers in de hoek. Een dekbed erbovenop. Ik zie autopoetsspul en een fles bandenzwart, een bakje met een mini boormachine, een handvol schroevendraaiers, een doos met gordijnen die na hun vakantie nog opgehangen moeten worden in een auto.

In de gang staan weet ik hoeveel paar schoenen. Kortom ik ben het overzicht kwijt en daar kan ik niet zo goed tegen. Komt nog bij dat mensen dingen gaan roepen in de app (genaamd crisiscentrum) die loodrecht staan op plannen die al gemaakt zijn.

Het busje waarmee de stichting straks op pad gaat moet nog opgehaald worden. Iemand moet nog universele stekkers gaan halen en de jongste van 21 (ze zijn beide sinds gisteren dezelfde leeftijd) moet om 10 uur bij de kapper zijn. De was die gisteravond nog is ingeleverd is inmiddels schoon en hopelijk droog om 12 uur de koffer in.

Ik denk dat ik vanavond op de bank hang en 13 aflevering van Gilmore girls ga kijken. Met de telefoon onder handbereik want ik ga natuurlijk de vlucht volgen.

Ik ben nu al moe. Maar ook dit is herinneringen maken moet je maar denken. Vandaag is het D-day. Ze gaan en ik hoop dat ze vier weken gaan genieten!