In het kleine Doezum is het onrustig. Een vastgoedhandelaar kocht een pand met de aanduiding landgoed. Dit was vroeger een plek waar je kon overnachten met je camper.
Groot terrein vlak naast het zwembad, de sporthal en in de buurt van een bushalte. Het stond al een poos te koop voor 1.1 miljoen euro. Tot zover geen probleem zou je zeggen.
Ware het niet dat deze plaatselijke handelaar het op een akkoordje wil gooien met de gemeente om er ongeveer 25 chalets te plaatsen en er 75 tot 100 statushouders te laten wonen totdat die een huis toegewezen krijgen.
Doezum zelf heeft ongeveer 700 inwoners. Er werd een bijeenkomst belegd voor omwonenden maar werd afgeblazen omdat er teveel belangstelling was. Er zou een nieuwe datum en locatie worden gekozen zodat een ieder die dat wilde aanwezig kon zijn.
Dat plan ging niet door. Nu zijn alleen directe omwonenden uitgenodigd die zich aan moeten melden via een link en de rest kan zijn of haar informatie van de gemeentelijke website halen.
Heel handig van de gemeente Westerkwartier. Zo hou je hopelijk de schade beperkt en inspraak is niet zo belangrijk als je als gemeente met de rug tegen de muur staat. Want dat staan ze als ze niet snel statushouders gaat huisvesten.
Nu denk ik dat de vastgoedhandelaar zijn kans rook en een balletje heeft opgegooid bij de gemeente voordat hij het pand kocht. Want ons kent ons in de plaatselijke politiek en ze zijn niet vies van wat achterkamertjes politiek.
De chalets worden geleverd, de gemeente blij want ze voldoen aan de regels die opgelegd zijn door Den Haag en de vastgoedhandelaar loopt binnen voor zover dat nog niet het geval was.
Volgens rtv Noord moet onze gemeente 42 statushouders huisvesten voor 1 april. Waarom dan gekozen wordt voor 75 tot 100 personen? Ik denk dat het te maken heeft met het winstoogmerk over de rug van Doezum.
Groningers lijken wel op Friezen. Ze laten zich niet zomaar wat door de strot duwen. En een dorp opzadelen met een inwonergroei van dik 10 % stuit op weerstand. Logisch denk ik.
Er is in Doezum ook niks te doen behalve de genoemde sporthal en in de zomer het openlucht zwembad. Er zullen dus groepen op pad gaan naar het buurdorp Grootegast. Lopend, met de fiets of met de bus.
Nu hoeft dat niet tot overlast te leiden maar ervaringen vanuit Ter Apel zijn nou niet bepaald motiverend. Andere doelgroep daar maar er blijft toch angst voor overlast en vervelende toestanden.
Ik denk dat de gemeente Westerkwartier een inschattingsfout maakt en dat er maar 1 heel veel geld gaat verdienen aan deze constructie en dat is de koper van het pand. Nu ben ik zeker niet tegen geld verdienen maar bij sommige mensen is het meer nooit vol en dat geldt zeker voor degene die de koopakte heeft getekend.
Wordt ongetwijfeld vervolgd …
Mooi stukje Jet!
De ondernemer in kwestie heeft voor elkaar gekregen om op een andere plek in Grootegast ook te mogen bouwen, terwijl ook daar geen bouwbestemming op lag. Een eerdere poging van een inwoner van Grootegast mislukte. Die kreeg geen toestemming om daar te gaan bouwen en heeft daarom afgezien van de koop. Ik denk dat ‘achterkamertjes politiek’ nog zachtjes uitgedrukt is.
Bijzonder hoe sommige mensen alles lukt hè ?