
Het staat nooit stil
Kennen jullie dat? Dat je brein bij vlagen wel op een achtbaan lijkt? Omhoog, naar beneden, linksom, rechtsom, weer omhoog om weer in de vrije val naar beneden te storten.
Zo’n dag had ik gisteren. De jongens 15.000 kilometer van huis, tijdsverschil. Ik zie ze voorbijkomen in vlogs van het team. Er komen wat appjes binnen maar die 7,5 uur tijdsverschil maken het wat ingewikkeld. Een van de jongens had een probleem ( niet groot hoor!) en dan gaat mijn brein dus bovenstaande doen.
En echt ik probeer het af te remmen, op zoek naar de noodrem maar vergeet het maar. Zodra het mijn kinderen betreft schakelt mijn brein over naar overload. Zucht … Maar goed het probleem is opgelost en mijn brein kan weer terug naar de normale stand.
Tot het volgende breincrisis 🙂

