Klaar nu!

Ik volg nu inmiddels anderhalf jaar volwassenen onderwijs en het blijft me verbazen hoe weinig we eigenlijk echt leren. Nu weet ik dat alles onderhevig is aan verandering en dat het lessysteem waarmee ik opgegroeid ben niet meer bestaat en misschien is dat ook wel goed. Ik ben tenslotte ook geen 20 meer.

Soft

Maar lieve help wat is het allemaal soft en lief en aardig. En rommelig, wazig en zonder regie. We weten wat we moeten doen (meestal dan) alleen staat niet echt vast hoe dan. Bij de ene studieloopbaanbegeleider krijg je je verslag terug met een duizend en 1 opmerkingen. Bij een andere krijg je het retour met alleen de opmerking “goed gedaan!”.

Gum

Hoe dan? Welke kaders worden gebruikt om tot een beoordeling te komen? Of doet iedereen maar wat? Misschien is dat het nieuwe leren hoor, dat kan best zijn. Dingen veranderen en overal zie je een vervaging van wat nu wel of niet kan/mag. De ongeschreven regels die allemaal koesterden worden uitgegumd. Van in ons dagelijkse leven tot in het bestuur van ons land.

En nu is het klaar!

Als je toch kijkt naar een debat in “onze” 2e kamer … Als ik de juf was van die kleuterklas, dan voerde ik de lineaal weer in om mee op de tafel te slaan. Dan riep ik dat Rob zich kon melden bij de directeur in verband met obsene gebaren, Geert zijn telefoon in kon leveren, dat fluisteren verboden was tegen Henri.

Ik zou Esther vertellen dat er absoluut geen reden om zo uit je panty te schieten als mensen het niet eens zijn, Jimmy verzoeken eens een positieve bijdrage te leveren en Laurens mededelen dat sommige mensen wel blij zijn met landsgrenzen en dat dat ook moet kunnen in ons land. Het is klaar nu, we gaan aan het werk!

Opdracht

En dan zou ik ze indelen in groepjes. Beginnen aan 1 kant van de kamer met mensen een nummer te geven en dat tot aan het laatste lid. En dan mogen de groepjes zich buigen over een probleem en het is pas klaar als ze een gezamenlijk standpunt hebben en bedacht hebben wat de vervolgacties moet zijn. Hoe meer ik hier over nadenk, hoe beter het klinkt.

Want ik mag dan wel mopperen over het hedendaagse onderwijs, de 2e kamer is werkelijk een kleuterklas.