Je moet toch wel een rasoptimist zijn tegenwoordig. Zelfs als je, net als ik, het nieuws bewust minimaal volgt en dankbaar bent voor streamingdiensten die 15 seizoenen ER in hun programering hebben, zelfs dan is het lastig.
Er gaat geen dag voorbij of we horen dat er weer miljarden nodig zijn voor een oorlog, dat de energieprijzen zullen blijven stijgen en dat de boodschappen ook de komende tijd duurder zullen worden. Ik weet niet hoe het met jullie zet maar ik merk het echt wel in mijn portemonnee.
En toch vertik ik het om de moed te verliezen en geniet ik van de lentezon, verheug ik me op het komende moestuin seizoen en kijk uit naar een hele bijzonder evenement op de agenda. Want ik gun ze van alles maar niet mijn humeur en mijn levenslust.
Ik roei met de riemen die ik heb en alhoewel ze kort zijn raken ze nog steeds het water en ga ik langzaam de richting op die ik kies. Morgen weer een dag zon op het programma. Ik verheug me er nu al op.
Zeg het maar !