Bløf zong het al. “Zaterdag, de dag dat alles anders mag”. Ik denk dat deze dag wel mijn favoriete dag is. De zondag is saai en de rest van de week zijn de dagen die je door moet om weer bij zorgeloze zaterdag te komen.
Zorgeloos is trouwens ook een relatief begrip. Wat is het? Vroeger was het uitsmijterdag, de tafel vol, boodschappen doen, patatdag. Natuurlijk waren er ook zorgen maar samen maakten we er wat van.
Nu voelt het soms wat alleen omdat je kinderen nu eenmaal niet de man zijn waarmee je de kinderen hebt gekregen en vandaag voelt dat even zo. Klinkt dat logisch of niet? Ik hoop van wel. Maar het is wat het is en ik roei met de riemen die ik heb.
Er staat hier een pak broodmix in de kast en ik denk dat ik maar eens een witbrood ga bakken. Toen Jan net overleden was heb ik talloze broden gebakken. Stond ik om 5 uur ’s morgens te kneden. Gooien met deeg kan bijzonder therapeutisch zijn kan ik jullie vertellen.
Ik hoop dat dat nog zo is want ik heb leuke dingen op het program vandaag en daar wil ik een bijpassend humeur bij. Vanavond patatdag met bijna allemaal. Daar kijk ik in elk geval naar uit!
Update; brood is prima gelukt!
Zeg het maar !