Vroeger had ik een hekel aan de maandag. Iedereen weer aan het werk en geen zin om de weekendrommel het hoofd te bieden. Nu ik zelf werk en dan ook nog op wisselende dagen en dus ook in het weekend vind ik het een prima dag om vrij te zijn. Ik heb dat zelfs als mijn standaard off-day ingevoerd in mijn werkrooster. Mooie dag om wat te doen aan mijn schoolwerk, een wasje weg te werken en een beetje te prutsen met papier aan mijn bureautje.
Dingen kunnen dus veranderen. Van een hekel aan naar uitkijken naar de maandag. De zon heeft zich nog verstopt achter grijze wolken en ik heb het idee dat ie vandaag verstek gaat laten gaan. Het is wat het is. Het lijkt het leven wel. Ik wil jullie bedanken voor jullie reacties op mijn blog uitgesteld verdriet. Het komt wel goed met me hoor. Ik moet gewoon accepteren dat het een golfbeweging blijft. En in plaats van tegen de stroom in ploeteren laat ik me nu meenemen. Ik kom wel weer op het strand.
En dan maar hopen dat Green Peace geen bericht krijgt dat er een walvis zand ligt te happen …. 🙂
Zeg het maar !